هَیْ إِنْسَانْ! بِزَانِبَه کُو پَیْڤِێنْ بِدَهْشَتْ هَنَه، کُو ژِ دَڤِێ مِرُۆڤَانْ دَرْدِکَڤِنْ ؤُ بِێهْنَا بِاُۆلِیِێ دِدِنْ. اَهْلِێ اِیمَانِێ، وَانْ بِنَزَانِی بِکَارْتِینِنْ. اَمِێ ژِ وَانْ پَیْڤِێنْ مُهِمْ، سِێ حَبَانْ بَیَانْ بِکِنْ.
آٰ یَکِێ:”اَوْجَدَتْهُ الْأَسْبَابُ” یَعْنِی سَبَبْ ڤِى تِشْتِی اِیجَادْ دِکِنْ.
آٰ دُدُویَانْ:”تَشَکَّلَ بِنَفْسِهِ” یَعْنِی، خَوه بِخَوه تَشَکُّلْ دِبَه، چِێ دِبَه ؤُ دِقَوِمَه ؤُ شِینْ دِبَه.
آٰ سِسِێیَانْ: “اِقْتَضَتْهُ الطَّبِیعَةُ” آنْگُۆ سِرُوشْتِي یَه، سِرُوشْتْ اِقْتِضَا دِکَه [حَوْجَه دِبِینَه] ؤُ اِیجَادْ دِکَه.
بَلِێ، مَادَمْ مَوْجُودْ هَنَه ؤُ نَایِێنْ إِنْکَارْکِرِنْ. هَمْ هَرْ بُونَوَرْ بِصَنْعَتُ وبِحِکْمَتْ تِێ وُجُودِێ. هَمْ مَادَمْ نَه قَدِیمِنْ، ژِ نُوڤَه چِێ دِبِنْ. هَرْ حَالْ، هَیْ مُلْحِدْ! ڤِێ مَوْجُودِێ، مَثَلَا ڤِى حَیْوَانِی، یَانْ تِێ بِبِێژِى کُو أَسْبَابِێ عَالَمِێ، وِی اِیجَادْ دِکَه یَانِى بِکُۆمْبُونَا سَبَبَانْ اَوْ مُوْجُودْ چِێدِبَه… آٰنْژِی اَوْ خَوه بِخَوه تَشَکُّلْ دِبَه… آٰنْژِی ژِ بَرْ پِێدِڤِیَا سِرُوشْتِێ، بِبَانْدُۆرَا سِرُوشْتِێ، تِێ وُجُودِێ… آٰنْژِی بِقُدْرَتَا قَدِيرَكِى خَوادِ جَلَالْ تِێ اِیجَادْ کِرِنْ.
مَادَمْ لِگُۆرِی عَقِلْ، ژِ غَیْنِى ڤَانْ چَارْ رِیَانْ تُو رِیِێنْ دِنْ تُنَنَه. هَگَرْ مُحَالِی، بَاطِلِی، نَەمِمْکُنِی ؤُ دَرِی قَابُولِیَا هَرْ سِێ رِیِێنْ پِێشِی بِقَطْعِی بِێنْ إِثْبَاتْکِرِنْ، بِضَرُورَتْ ؤُ بِأَشْکَرَایِی، رِیَا چَارَانْ آٰ کُو رِیَا وَحْدَانِیَتِێیَه بِێشِكْ ؤُ بِێگُمَانْ ثَابِتْ دِبَه.
sirûşt-r.10-11