لِسَرْ وَاتَە ؤُ رَاسْتِیَا تَوَکُّلِێ

نُقْطَەیَا سِسِیَانْ: اِيمَانْ هَمْ نُورَە هَمْ قُوَّتَە. اَرِێ، یِێ کُو اِيمَانَا حَقِیقِی بِدَسْتْ بِخَە، دِکَارَە لِهَمْبَرْ کَائِنَاتِێ دَرْکَڤَە مَیْدَانِێ ؤُ لِگُۆرْ قُوَّتَا اِيمَانِێ، دِکَارَە ژِ تَزْيِيقِێنْ حَادِثَاتَانْ خَلَاصْ بِبَە ؤُ دِبِێژَە:        ﴿ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّٰەِ ﴾، دِ سَفِينَەيَا حَيَاتِێ دَە، بِكَمَالَا أَمْنِيَتْ، دِ نَاڤْ وَانْ پِێلِێنْ چِیَاوَارِی یِێنْ حَادِثَاتَانْ دَە، سَیْرَانْ دِکَە. تَمَامِێ گِرَانِیِێنْ خَوە، اَمَانَتِی وِی دَسْتِێ قُدْرَتَا قَدِیرِێ مُطْلَقْ دِکَە، بِرَحَتِى ژِ دُنْیَایِێ دَرْبَاسْ دِبَە، لِبَرْزَخِێ إِسْتْرَاحَتْ دِکَە؛ پَیْرَە ژِبُۆ بِکَڤَە سَعَادَتَا أَبَدِی، دِکَارَە هِلْفِرَە جَنَّتِێ. نَا، هَکَە تَوَکُّلْ نَکَە، اَوْ گِرَانِیِێنْ دُنْیَایِێ، جِيِێ کُو رِێ بِدَە هِلْفِرِینَا وِی، اَوْ وِی بَرْ بِأَسْفَلِێ سَافِلِینْ ڤَە دِکْشِینَە. نَخْوَە اِيمَانْ، تَوْحِیدِێ؛ تَوْحِيدْ، تَسْلِیمِێ؛ تَسْلِیمْ، تَوَکُّلِێ؛ تَوَکُّلْ ژِی، سَعَادَتَا دَارَینْ إِقْتِضَا دِكَه.

لِێ بَلِێ، بِخَلَتِی فَامْ مَکَە! تَوَکُّلْ نَە اَوَە کُو سَبَبْ، بِتَمَامِی وَرِنْ رَدْدْکِرِنْ. بَلْکِی أَسْبَابْ، وَکَە پَرْدَەیَا دَسْتِێ قُدْرَتِێ بِێتِنْ زَانِینُ وریآیت لوان بێتە کرن – تَشَبُّثَا لِسَرْ أَسْبَابِێ، دِڤِێ وَکَە دُعَایَکَە فِعِلِی بِێتَە تَلَقِّى كِرِنْ- ؤُ مُسَبَّبْ ژِی، دِڤِێ تَنِێ ژِ جَنَابِێ حَقْ بِێنْ خَواسْتِنْ ؤُ نَتِيجَه ژِی تَنِێ دِڤِێ ژِ وِی بِێنْ هِێڤِیکِرِنْ ؤُ مِنَّتْدَارِی ژِی، دِڤِێ تَنِێ ژِ وِی رَە بِێتَە نِیشَانْدَانْ.

مِثَالَا وِی یِێ کُو تَوَکُّلْ دِکَە ؤُ یِێ کُو نَاکَە، وَكَه مِثَالَا دِ ڤِێ حِکَایَەیِێ دَیَە:

وَقْتَاکِی، دُو مِرُۆڤْ، بَارِێنْ گِرَانْ هَمْ دِدِنْ سَرْ پِشْتَا خَوە، هَمْ دِدِنْ سَرْ سَرِێ خَوە، بِلِێتَکِێ دِکِرِنْ ؤُ لِسَفِينَەيَكَه مَزِنْ سِوَارْ دِبِنْ. یَکْ ژِێ، دِکَڤِێ نَاکَڤِێ، بَارِێ خَوە دِ سَفِينَەيِێ دَە دَاتِینَە ؤُ لِسَرِێ رُودِنَە، نَظَارَتْ دِكَه؛ یِێ دِی، ژِبَرْ کُو هَمْ أَحْمَقْ، هَمْ مَغْرُورَه، بَارِێ خَوە دَانَایْنَە.

ژِ وِی رَە هَاتْ گُۆتِنْ:

” بَارِێ خَوە یِێ گِرَانْ دَایْنَە سَفِينَەيِێ ؤُ ژِ خَوە رَە رَاحَتْ بِبَە.”

وِی گُوتْ:

“نَا، اَزْ دِێ دَانَیْنِمْ. دِبَە کُو ضَايِعْ بِبَە. اَزْ بِقَوَتِمْ. اَزْ دِێ مَالِێ خَوە، لِسَرْ پِشْتَا خَوە ؤُ لِسَرْ سَرِێ خَوە مُحَافَظَه بِكِمْ.”

دِیسَا ژِوِی رَە هَاتْ گُۆتِنْ:

“اَڤْ سَفِینَەيَا سُلْطَانِی یَا بِأَمْنِيَتْ کُو مَە ژِی تَە ژِی رَادِگْرَە؛ بِێهْتِرْ بِقَوَتَە؛ چِێتِرْ بَاشْ مُحَافَظَه دِكَه. دِبَە کُو تُو گِێژْ بِبِی، دُنْیَا لِدُۆرَا تَە بِگَرَە، دَوْخَا تَە هَرَە ؤُ تُو تَڤِی بَارِێ خَوە بِکَڤِی بَحْرِێ. بِسَرْدَە ژِی، هَرْ کُو دِچَە، تُو دِێ ژِ قَوَتِێ بِکَڤِی. اَڤْ پِشْتَا تَە یَا خُلْبُویِی، اَڤْ سَرِێ تَه يِێ بِێعَقْلْ، هَرْ کُو زَمَانْ پِێ بِکَڤَە، دِێ خَوە دِ بِنْ  ڤِی بَارِێ کُو بَرَە بَرَە گِرَانْ دِبَە دَە، نِکَارِبَە طَاقَتْ بِکَە ؤُ دِێ نِکَارِبَە خَوە رَاگْرَە. قَاپْدَانْ ژِی، گَاڤَا تَە دِ ڤِی حَالِی دَە بِبِینَە، یَانْ دِێ بِبِێژَە اَڤْ دِینَە ؤُ دِێ تَە طَرْدْ بِكَه؛ یَانْ ژِی، دِێ فَرْمَانْ بِکَە بِبِێژَە: “خائِنَە، كَشْتِيَا مَه إِتِّهَامْ دِكَە، فَسْکِێ خَوە بِمَە دِکَە، بِلَا بِێتَە گِرْتِنْ.” هَمْ تُو دِێ ژِ هَرْ کَسِی رَە بِبِی مَسْخَرَە. چُونْکِی لِبَرْ نَظَارَا أهْلِێ دِقَّتِێ، بِوِێ تَكَبُّرَا خَوە یَا کُو ضَعَافِێ نِیشَانْ دِدَە ؤُ بِوِێ غُرُورَا خَوە یَا کُو عَجْزُ ونَچَارِیِێ خُیَا دِکَە  وبِوِێ تَصَنُّعَا خَوە یَا کُو رِیَا ؤُ ذَلِیلِیِێ نِیشَانْ دِدَە، تَە خَوە کِرْ پِێکَنُۆکِێ خَلْقِێ؛ هَرْکَسْ بِتَە دِکَنَە.”

پِشْتِی کُو اَڤْ ژِێ رَە هَاتِنْ گُۆتِنْ، هِشِێ وِی بِێچَارَیِی هَاتْ سَرِێ وِی، بَارِێ خَوە دَانِى اَرْضِێ، لِسَرِێ رُونِشْتُ وگُۆتْ:

“اُۆخْ! خَوەدِێ ژِ تَە رَاضِی بَە. اَزْ ژِ زَحْمَتِێ، ژِ گِرْتِنِێ ؤُ ژِ مَسْخَرَەتِیِێ خَلَاصْ بُومْ.”

هَا، هَیْ مِرُۆڤِێ بِێتَوَکُّلْ! هَیْ مِرَاڤَا کُو بِێتَوَکُّلَە! تُو ژِی مِینَا ڤِی مِرَاڤِێ هَا، عَقْلِێ خَوە بِدَە سَرِێ خَوە، تَوَکُّلْ بِکَە؛ دَا کُو تُو، ژِ پَارْسَەکِیَا هَمُو کَائِنَاتِێ ؤُ ژِ رِهِلِینَا لِهَمْبَرْ هَرْ حَادِثَەیِێ ؤُ ژِ خَوەفِرَاشِیِێ ؤُ ژِ مَسْخَرَەتِیِێ ؤُ ژِ شَقَاوَتَا اُخْرَوِيِێ ؤُ ژِحَپْسَا وَانْ تَزْيِيقَاتَا دُنْيَاوِيِێ بِفِلِتِى.




Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.